Ses
mutfak çöpünü karıştıran kocasından geliyordu. İşten eve her döndüğünde aynı
şeyi yapıyordu.
Giriş kapsının tam
karşısında bulunan mutfağa girip bir şeyler içme bahanesi ile de etrafı kolaçan
ediyor ve bir şeyleri atacak gibi yapıp tesadüfen açtığı çöpü kontrol ediyordu.
İlk zamanlarda tabii buna inanmak hastalıklı bir durum olurdu diye düşündü.
Tesadüf
dedi sadece tesadüf olabilirdi zaten…
Daha
neler 2 ay evvel evlendiği kocası çöpleri karıştıracak değildi ya…
Daha
neler…
Bunların aklından geçmesi bile kendi kendisine sinirlenmesine yetiyordu.
Evet,
yine hamburger yemişti, ne olacak yani?
Ne yiyeceğini ona mı soracaktı?
İzin mi
alması gerekiyordu?
Aslında
kocası ile ilgili başka soru işaretleri de kafasında cirit atıyordu ama bir
şekilde onları susturmayı veya kendince cevaplar bulmayı başarıyordu.
Ancak bu
cevapları bulması başka soruların ortaya çıkmasını da engellemiyor değildi.
İnsan
aşkı olmayarak evlendiğinde oluyor herhalde böyle şeyler diye düşündü.
Âşık olmuş
olsaydı bunların hiçbiri gözüne çarpmaz, üstünde durmaz, ciddiye almazdı herhalde
diye geçiriyordu içinden zaman zaman.
Madem
âşık olmadan evlenince bazı şeylerin iyi gitmeyeceğini tahmin edecek beyne sahipti,
Peki ama niye evlenmişti ki o zaman?
Daha
doğrusu bu adamla niye evlenmişti ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder